ตอนนี้เราทำงานเป็นข้าราชการมาได้หนึ่งปีกว่าค่ะ รู้สึกเหนื่อยมากๆ ที่ทำงานกับที่บ้านเราไกลกันมากค่ะ ขับรถไปกลับวันละเกือบ 100 กิโล จะอยู่หอก็ไม่ได้ มีภาระที่บ้านต้องดูแล
เนื่องจากบรรจุครั้งแรกไม่สามารถเลือกที่ลงได้ ว่างก็ต้องลงไว้ก่อน ขอย้ายได้ก็ต่อเมื่อครบสองปี แล้วตำแหน่งเราย้ายยากมากๆ ค่ะ ไม่ค่อยจะมีตำแหน่งว่างที่อื่นที่ใกล้บ้าน บางคนอยู่ตำแหน่งนี้มา 17 ปีถึงได้ย้ายก็มี ท้อมากค่ะ
เพื่อนร่วมมีทั้งที่ดีและไม่ดี โชคดีที่มีกลุ่มเพื่อนดีมาก ช่วยเหลือตลอด พึ่งพาได้ คนอื่นในที่ทำงานก็คุยได้นะคะ มีแค่บางคนที่มีปัญหา แต่ก็พออยู่ได้ค่ะ เนื่องจากเราไม่ค่อยแคร์ใครจะมานินทาหรืออะไรเท่าไหร่ รู้สึกเฉยๆ ใครจะจ้องอะไรก็ทำไป เราไม่สนค่ะ
เรื่องงานก็มีหนักมีเบาค่ะ เพราะเป็นตำแหน่งที่มีตำแหน่งเดียว ดูแลทั้งหมดในหน่วยงาน ถ้าหนักก็จะหนักเลย โดนรุมอยู่คนเดียว ถ้าเบาก็ว่างค่ะ แต่พอว่างปุ๊บ ก็จะมีการเอางานที่ไม่ใช่ตำแหน่งเรามาให้ทำค่ะ พอเราช่วย ก็กลายเป็นว่า โยนมาให้เราทั้งหมดเลย เรื่องนี้ให้เรารับผิดชอบคนเดียว คืออะไรอ่ะ ตำแหน่งเราไม่ได้สมัครมาทำอันนี้นะ ถ้าทำงานแล้วเอางานตำแหน่งอื่นมาให้ทำด้วย เราจะสมัครตำแหน่งนี้ทำไม แล้วพอเรางานเยอะ ใครก็ช่วยไม่ได้ เพราะใช้ความรู้เฉพาะทาง คือถ้าไม่มีการโยนแบบนี้ เราจะไม่มีปัญหาเลย จะมีแค่เรื่องเดินทาง พอมีเรื่องนี้ ทำให้เราเบื่อมากกกกกกกกกกค่ะ
หัวหน้าก็สั่งงานไม่เป็นงาน ใครที่สั่งได้ก็สั่ง สั่งไม่ได้ก็จะไม่สั่ง พวกคนเก่าๆ อ่ะค่ะ จะไม่ทำ ไอ้เราเด็กใหม่ สั่งไรมาก็ต้องทำ งานไม่ใช่ของตัวเอง แต่หัวหน้าสั่งก็ต้องทำ เพราะเค้าชอบอ้างว่า มันคือการปฏิบัติงานอื่นที่ได้รับมอบหมาย เบื่อมาก การสั่งงานไม่ตรงตำแหน่งเนี่ย ไม่รู้หน่วยงานอื่นเป็นแบบนี้ไหมนะคะ แต่พี่ทำงานอยู่กระทรวงอื่นก็ไม่เห็นโดนงานที่ไม่ใช่หน้าที่ตัวเองเลยค่ะ เราเลยเซงมากๆ
ลองไปสอบที่อื่นไว้ เลือกแต่ที่ใกล้ๆ บ้าน ก็ได้แต่ขึ้นบัญชีค่ะ ไม่ได้ลงสักที ถ้าไม่มีปัญหาเรื่องเดินทาง เรื่องทนงานชาวบ้านก็กัดฟันทำได้ค่ะ เสียเวลาบนถนนวันๆ นึง ไม่ต่ำกว่า สามสี่ชั่วโมง ค่าน้ำมัน วันละ 200 ค่าทางด่วน 110 ทำงาน เงินเดือน 16000 กว่าๆ ค่าผ่อนรถอีก จะตายเอาค่ะ ยังดีที่เราทำอย่างอื่นด้วย
เราขายของในเน็ตมาตั้งแต่สมัยเรียนอ่ะค่ะ รายได้ต่ำๆ สองหมื่นต่อเดือน เลยพอไปกลับไหว ตอนนี้เริ่มทำอย่างอื่นที่เป็นรูปเป็นร่าง จริงจัง มีลูกค้าอยู่เรื่อยๆ แต่เราให้เวลามันไม่ได้มาก เพราะต้องทำงานราชการ ซึ่งบางที กินเวลาเสาร์อาทิตย์เราด้วย แล้วไม่ได้มีโอทีนะคะ โอฟรี ทำฟรี ให้ขับรถไปทำงานเสาร์อาทิตย์
ที่เราทำ อยากให้เวลากับงานที่เรากำลังเริ่มทำมากค่ะ ถ้าทำรุ่งๆ คือ บินไกลเลย เพราะลูกค้าปากต่อปากเราเยอะค่ะ บางคนเพื่อนแนะนำให้ใช้บริการกับของเรา แล้วกำลังดีลกับค้าส่งเจ้าใหญ่อยู่ แต่เราไม่น่าเชื่อถือพอ เพราะไม่ได้เป็นบริษัท เค้าเลยลังเล ถ้ารับงานนี้ได้ มีงานต่อเนื่องเลยค่ะ ไปไกลแน่ๆ ลูกค้าตปท. น่ะค่ะ
ตัวเราไม่ได้มีปัญหาเรื่องออกจากงาน เพราะเรามีรายได้อยู่แล้ว แต่ติดที่สวัสดิการให้แม่ค่ะ เพราะแม่เราเป็นความดัน หาหมอบ่อยค่ะ แต่ตอนนี้แม่เรายังไม่ได้ใช้นะคะ ยังทำงานเลยยังต้องใช้ประกันสังคมอยู่ ห้ามใช้ซ้ำกัน อีก 8 ปีค่ะ ถึงได้ใช้ เพราะแม่เพิ่ง 52 เอง
กะว่า ตอนนี้แม่ยังไม่ได้ใช้ ออกมาทำกิจการ สักปีสองปีสามปี น่าจะรู้เรื่อง ถ้ารุ่งเลย เรื่องค่ารักษาก็จ่ายไหว ซื้อประกันสุขภาพอะไรไป ถ้าไม่ไหว ก็ไปสอบใหม่ ตอนนี้ 25 ตอนนั้นก็ยัง 27 28 อยู่ แต่ก็กลัวสู้เด็กๆ รุ่นใหม่ไม่ได้ค่ะ คิดหนักเหมือนกัน ไม่รู้จะคิดถูกคิดผิด เลยลังเลค่ะ
อยากขอคำแนะนำหน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ
ปล. งานที่เราจะทำ แนว startup ค่ะ
อยากออกจากราชการ รู้สึกมันไม่ใช่ อยากทำงานตัวเอง แต่ติดที่สวัสดิการให้แม่ค่ะ
เนื่องจากบรรจุครั้งแรกไม่สามารถเลือกที่ลงได้ ว่างก็ต้องลงไว้ก่อน ขอย้ายได้ก็ต่อเมื่อครบสองปี แล้วตำแหน่งเราย้ายยากมากๆ ค่ะ ไม่ค่อยจะมีตำแหน่งว่างที่อื่นที่ใกล้บ้าน บางคนอยู่ตำแหน่งนี้มา 17 ปีถึงได้ย้ายก็มี ท้อมากค่ะ
เพื่อนร่วมมีทั้งที่ดีและไม่ดี โชคดีที่มีกลุ่มเพื่อนดีมาก ช่วยเหลือตลอด พึ่งพาได้ คนอื่นในที่ทำงานก็คุยได้นะคะ มีแค่บางคนที่มีปัญหา แต่ก็พออยู่ได้ค่ะ เนื่องจากเราไม่ค่อยแคร์ใครจะมานินทาหรืออะไรเท่าไหร่ รู้สึกเฉยๆ ใครจะจ้องอะไรก็ทำไป เราไม่สนค่ะ
เรื่องงานก็มีหนักมีเบาค่ะ เพราะเป็นตำแหน่งที่มีตำแหน่งเดียว ดูแลทั้งหมดในหน่วยงาน ถ้าหนักก็จะหนักเลย โดนรุมอยู่คนเดียว ถ้าเบาก็ว่างค่ะ แต่พอว่างปุ๊บ ก็จะมีการเอางานที่ไม่ใช่ตำแหน่งเรามาให้ทำค่ะ พอเราช่วย ก็กลายเป็นว่า โยนมาให้เราทั้งหมดเลย เรื่องนี้ให้เรารับผิดชอบคนเดียว คืออะไรอ่ะ ตำแหน่งเราไม่ได้สมัครมาทำอันนี้นะ ถ้าทำงานแล้วเอางานตำแหน่งอื่นมาให้ทำด้วย เราจะสมัครตำแหน่งนี้ทำไม แล้วพอเรางานเยอะ ใครก็ช่วยไม่ได้ เพราะใช้ความรู้เฉพาะทาง คือถ้าไม่มีการโยนแบบนี้ เราจะไม่มีปัญหาเลย จะมีแค่เรื่องเดินทาง พอมีเรื่องนี้ ทำให้เราเบื่อมากกกกกกกกกกค่ะ
หัวหน้าก็สั่งงานไม่เป็นงาน ใครที่สั่งได้ก็สั่ง สั่งไม่ได้ก็จะไม่สั่ง พวกคนเก่าๆ อ่ะค่ะ จะไม่ทำ ไอ้เราเด็กใหม่ สั่งไรมาก็ต้องทำ งานไม่ใช่ของตัวเอง แต่หัวหน้าสั่งก็ต้องทำ เพราะเค้าชอบอ้างว่า มันคือการปฏิบัติงานอื่นที่ได้รับมอบหมาย เบื่อมาก การสั่งงานไม่ตรงตำแหน่งเนี่ย ไม่รู้หน่วยงานอื่นเป็นแบบนี้ไหมนะคะ แต่พี่ทำงานอยู่กระทรวงอื่นก็ไม่เห็นโดนงานที่ไม่ใช่หน้าที่ตัวเองเลยค่ะ เราเลยเซงมากๆ
ลองไปสอบที่อื่นไว้ เลือกแต่ที่ใกล้ๆ บ้าน ก็ได้แต่ขึ้นบัญชีค่ะ ไม่ได้ลงสักที ถ้าไม่มีปัญหาเรื่องเดินทาง เรื่องทนงานชาวบ้านก็กัดฟันทำได้ค่ะ เสียเวลาบนถนนวันๆ นึง ไม่ต่ำกว่า สามสี่ชั่วโมง ค่าน้ำมัน วันละ 200 ค่าทางด่วน 110 ทำงาน เงินเดือน 16000 กว่าๆ ค่าผ่อนรถอีก จะตายเอาค่ะ ยังดีที่เราทำอย่างอื่นด้วย
เราขายของในเน็ตมาตั้งแต่สมัยเรียนอ่ะค่ะ รายได้ต่ำๆ สองหมื่นต่อเดือน เลยพอไปกลับไหว ตอนนี้เริ่มทำอย่างอื่นที่เป็นรูปเป็นร่าง จริงจัง มีลูกค้าอยู่เรื่อยๆ แต่เราให้เวลามันไม่ได้มาก เพราะต้องทำงานราชการ ซึ่งบางที กินเวลาเสาร์อาทิตย์เราด้วย แล้วไม่ได้มีโอทีนะคะ โอฟรี ทำฟรี ให้ขับรถไปทำงานเสาร์อาทิตย์
ที่เราทำ อยากให้เวลากับงานที่เรากำลังเริ่มทำมากค่ะ ถ้าทำรุ่งๆ คือ บินไกลเลย เพราะลูกค้าปากต่อปากเราเยอะค่ะ บางคนเพื่อนแนะนำให้ใช้บริการกับของเรา แล้วกำลังดีลกับค้าส่งเจ้าใหญ่อยู่ แต่เราไม่น่าเชื่อถือพอ เพราะไม่ได้เป็นบริษัท เค้าเลยลังเล ถ้ารับงานนี้ได้ มีงานต่อเนื่องเลยค่ะ ไปไกลแน่ๆ ลูกค้าตปท. น่ะค่ะ
ตัวเราไม่ได้มีปัญหาเรื่องออกจากงาน เพราะเรามีรายได้อยู่แล้ว แต่ติดที่สวัสดิการให้แม่ค่ะ เพราะแม่เราเป็นความดัน หาหมอบ่อยค่ะ แต่ตอนนี้แม่เรายังไม่ได้ใช้นะคะ ยังทำงานเลยยังต้องใช้ประกันสังคมอยู่ ห้ามใช้ซ้ำกัน อีก 8 ปีค่ะ ถึงได้ใช้ เพราะแม่เพิ่ง 52 เอง
กะว่า ตอนนี้แม่ยังไม่ได้ใช้ ออกมาทำกิจการ สักปีสองปีสามปี น่าจะรู้เรื่อง ถ้ารุ่งเลย เรื่องค่ารักษาก็จ่ายไหว ซื้อประกันสุขภาพอะไรไป ถ้าไม่ไหว ก็ไปสอบใหม่ ตอนนี้ 25 ตอนนั้นก็ยัง 27 28 อยู่ แต่ก็กลัวสู้เด็กๆ รุ่นใหม่ไม่ได้ค่ะ คิดหนักเหมือนกัน ไม่รู้จะคิดถูกคิดผิด เลยลังเลค่ะ
อยากขอคำแนะนำหน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ
ปล. งานที่เราจะทำ แนว startup ค่ะ